过僧舍原文_吕缵祖古诗_古诗文网

值备先把

   
               
            林端梵影插秋天，正在长流夹岸边。散步莫疑因病酒，偶来非是为逃禅。尘门不禁贫人履，僧榻偏酣高士眠。檐际松风波底月，久忘身世隔尘烟。清代·吕缵祖《过僧舍》:..09243768.
            
   

         

      

                        
         
         
            吕缵祖，字峻发，号修祉，沧州人。顺治丙丌甲二名进士，授编修，历官弘文院侍讲学士。:..51873074.
         
               
              

         
         
        近来无限伤心事，谁与话长更？从教分付，绿窗红泪，早雁初莺。当时领略，而今断送，总负多情。忽疑君到，漆灯风飐，痴数春星。清代·纳兰性德《青衫湿·悼亡》:..520511498.
        
         
           
         
        雕梁画栋原无数，不问主人随意住。红襟惹尽百花香，翠尾彫三月雨。半年别我归何处？相见如将离恨诉。海棠枝上立多时，飞向小桥西畔去。清代·宋徵舆《玉楼春·燕》:..36375240.
        
         
           
         
        穿天透地不辞劳，到底方知出处高。溪涧焉能留得住，终须大海作波涛。清代·冯云山《咏瀑布》:..275108.